www.eprace.edu.pl » malowanie-wspominanie-terapia » Wstęp

Wstęp

Pożądaną cechą badacza jest rozglądanie się wokół, dociekanie i szukanie odpowiedzi na nurtujące wciąż pytania. Jeżeli ten „niepokój twórczy” wykorzystany zostanie z pożytkiem dla dzieci i młodzieży, to jest to dla nauczyciela najbardziej mobilizujący czynnik działania badawczego.

Cel mojej pracy wyłonił się z zaobserwowanej sytuacji problemowej, a mianowicie zauważyłam, że na zajęciach kółka plastycznego, które prowadziłam w szkole, pojawiała się regularnie i sumiennie Monika – dziewczyna z rodziny rozbitej i dysfunkcyjnej. Obserwując ją byłam pewna, że lubi tworzyć, ale także zmaga się z problemami życia w trudnych warunkach. Wszystkie te okoliczności wpłynęły na sformułowany przeze mnie cel pracy: wykorzystując zamiłowanie i zdolności plastyczne badanej, zaproponowałam jej tworzenie pamiętnika w formie cyklicznie rysowanych wspomnień, a następnie postanowiłam poznać jaki wpływ będzie miało jego tworzenie na autorkę – dziewczynę z rodziny dysfunkcyjnej.

Zaproponowana przeze mnie struktura pracy oraz treść rozdziałów jest wynikiem moich przemyśleń i zmagań z problematyką pracy. Poszczególne jej części i rozdziały „zazębiają się” więc ze sobą, uzupełniają i dopełniają. Często aby zrozumieć jedno zagadnienie muszę poznać i przybliżyć wiele innych, mam przy tym na uwadze, zawsze osobę Moniki. W I rozdziale przedstawiam charakterystykę rodziny dysfunkcyjnej w świetle literatury przedmiotu, skupiając się na wybranych i zaobserwowanych u badanej aspektach. Wzbogacam swoją wiedzę i pojęcie, jak wygląda życie w dysfunkcyjnej rodzinie i z jakimi problemami zmagają się jej członkowie. Kolejny rozdział II poświęcam tematyce terapeutyczności rysowania i malowania o sobie, opierając się na literaturze przedmiotu. W tym celu charakteryzuję autobiografię „niesiona” lekturą Duccio Demetrio „Autobiografia. Terapeutyczny wymiar pisania o sobie”. Następnie przybliżam tematykę twórczości plastycznej oraz metody i techniki jej analizy, a także przedstawiam symbolikę elementów znajdujących się na rysunkach. Rozdział III poświęcam metodologii badań własnych. Korzystając z literatury przedmiotu dokonuję wyboru następujących metod badawczych: wywiad autobiograficzno – narracyjny, analiza dokumentów (rysunków) oraz obserwacja, której zapisu dokonuje w postaci mapy kontekstowej wywiadu. Ten etap umożliwi mi prezentację i analizę cyklicznie rysowanych i malowanych wspomnień Moniki, której poświęcę rozdział IV. Pracę zakończę podsumowaniem i przedstawieniem wniosków z przeprowadzonych badań.

Liczę, że lektura mojej pracy będzie nie tylko ciekawą podróżą w głąb życia Moniki, ale także przyniesie rezultaty dla własnych przeżyć Czytelnika i szerszej refleksji o naturze i możliwościach formy, jaką jest wyrażona plastycznie autobiograficzna narracja. Poznanie analizy prac Moniki ma walorów pedagogiczne, dzięki niej dyscyplina, jaką jest pedagogika urozmaica się o nowe sposoby komunikowania się z nastolatkami, wpływania na ich życie, pomagania im w zmaganiu się z problemami o głębokim podłożu. Walory pedagogiczne analizy to: odczytywanie ukrytych znaczenie w wytworach plastycznych uczniów, wykorzystanie możliwości narzędzia, jakim jest wspólna analiza prac i towarzyszący jej wywiad autobiograficzno – narracyjny. Wskazanie na terapeutyczne działanie wspominania, jako sposobu oczyszczania się i pogodzenia z przeszłością. Praca wykazuje znaczenie zbudowania szczerej i pełnej zaufania relacji z uczniem której rezultaty mogą być znaczące. Jej lektura pobudzić może do rozwoju refleksji i warsztatu nauczyciela



komentarze

Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.